Nasza wiara ma korzenie w historii wszystkich, którzy ją ukształtowali. W historii osób, które sprawiły, że w świecie, w którym żyjemy są obecne wartości jakie ukazał nam Bóg. To prawda jaką przypomina nam dzisiaj Mojżesz. Dlatego sposób przeżywania naszej wiary, jako ofiary życia, powinien wyrażać również naszą wdzięczność wobec tych, dzięki którym możemy ją dzisiaj wyznawać. Pamięć jest niezwykle ważnym wymiarem naszej wiary.
Dlatego św. Paweł mówi: Bo sercem przyjęta wiara prowadzi do sprawiedliwości, a wyznawanie jej ustami – do zbawienia. Doświadczenie życia duchowego jest wpisane w konkretny czas, historię i kulturę. Jezus stając się człowiekiem, pokazał nam taki właśnie kierunek poszukiwania Bożych dróg. Nie można oderwać świadectwa wiary od życia tu i teraz, i ofiary jaką złożyli ci wszyscy, którzy ukształtowali środowisko w jakim dzisiaj żyjemy. Dlatego nigdy nie możemy wiary traktować jako swojej osobistej sprawy, bo zawsze pozostaje ona depozytem przekazanym nam żyjącym współcześnie. Bardzo ważne zatem jest jak pisze św. Paweł , przyjęcie wiary nie tylko sercem, ale również wyznawanie jej ustami.
Taka postawa wymaga męstwa. To dlatego jesteśmy zaproszeni do przeżywania tego szczególnego czasu pustyni, jakim jest Wielki Post. Jezus przed rozpoczęciem swojej misji, głoszenia Królestwa Bożego i wzywania do nawrócenia, idzie właśnie na pustynie. Pragnie doświadczyć trudu wierności i zmagania się ze słabością. Dzięki temu pozostawia nam świadectwo wiary, budowanej nie na emocjach, ale konkretnej tradycji przekazanej przez przodków. Słowach, które zapisali jako drogowskazy dla swojego życia. Aby stać się świadkiem najpierw musimy przyjąć Słowo, nosić je w sobie. Często to właśnie sytuacje trudne, graniczne, ukazują prawdę naszego serca. Można powiedzieć wydobywają je z nas. Dlatego bardzo często w duchowym zmaganiu się nie jest najważniejsze to czy zwyciężamy, ale jak przechodzimy czas próby. Dla Boga nie liczą się efekty, ale postawa naszego serca. Czy zatem fundamentem codziennej praktyki naszej wiary i podejmowanego trudu wierności wartościom towarzyszą właściwe motywacje? Czy ich źródłem naprawdę jest Słowo przekazane nam przez Boga i tradycja naszej wiary?
